Σολωμός Σολωμού
Οι ήρωες είναι διαχρονικοί και ανήκουν σε όλη την Ανθωπότητα.
Εμένα Σολωμό με λεν παιδί της Αμμοχώστου
εγγόνι του Απόλλωνα, του Αίαντα , του νόστου
π΄ανέβηκα κι αγνάντεψα την κουρσεμένη Πόλη
όπου με βρήκε τ΄άνανδρο κατακτητή το βόλι.
Δεν μ΄έριξε στα Τάρταρα , μ΄ανέστησε για πάντα
για να διξάζω Αλέξανδρους, την Μάνα την Ελλάδα.
Του Αίαντα το κοφτερό σπαθί έχω ζωσμένο
κι Ανάσταση στην Κύπρο μας και λευτεριά προσμένω.
Κιοτήδες απολέμητα τα κάστρα δεν τ΄αφήνουν
το αίμα μου επάνω σας και σ΄όλους που προδίδουν
τα όσια, τα ιερά, τα όλπα των προγόνων
ανοίγοντας κερκόπορτες, πύλες δεινών και πόνων.
Μα τώρα όλοι μια γροθιά για την γλυκιά πατρίδα
γίνετε! κι αρματώστε την, φέρνοντας την ελπίδα
σ΄Αμμόχωστο, Κερύνεια και Θεία Σαλαμίνα,
σε Μόρφου, Ριζοκάρπασσο, χωρίς ορδές τ΄Αττίλα
"Να ζήσουν πάλι Λεύτερες"
Παναγιώταρος
Λουτράκι 1999.
